zondag 26 april 2020

LINTJE

Het is weer tijd voor de jaarlijkse lintjesregen en aangezien ik niet door burgermeester Markouch ben gebeld betekent dat zijne majesteit de koning het niet heeft behaagd!
Misschien heeft hij wel uit betrouwbare bron vernomen dat ik geen lid ben van de monarchisten fanclub of over mijn verleden als demonstrant samen met ander langharig tuig tijdens de " geen kroning maar een woning " actie in Amsterdam. Destijds ben ik niet bepaald comfortabel vervoerd in de blauwe koets voor een overnachting op het politiebureau!

Niet dat ik zit te wachten op zo'n onderscheiding die naar mijn mening niet nodig is als je belangeloos je inzet voor de samenleving en me afvraag welk maatschappelijke bijdrage de dik betaalde BN'ers hebben die gewoon hun werk doen en er ook een opgespeld krijgen!
Jantje Smit zingt zijn liedjes en Michael van Gerwen gooit zijn pijltjes, so what??

Als anti monarchist zal je me op Koningsdag niet in de deuropening zien staan, de oranjebitter krijg ik niet door en het Wilhelmus niet uit mijn keel! Ooit heb ik geprobeerd te ontdekken wat de oorzaak was van de antipathie jegens de oranjes en volgens de psycholoog kwam het door een verdrongen traumatische gebeurtenis van vroeger..het eten van een oranje tompouce van de Hema!

Met alle respect voor de oranje fans heb ik de opvatting dat iedereen zijn eigen broek moet zien op te houden. Deze Royal Club van uitkeringstrekkers die niet graag iets uit eigen zak betalen kunnen dat gezien hun eigen vermogen meer dan makkelijk. Nee, de familie krijgt ook nog bijzondere bijstand voor het onderhoud van hun drijfpaleisje "De Groene Draeck" voor een bedrag waar je een marine fregat van kunt opknappen!
Mark mag een dagje meevaren en wij worden in de boot genomen!

Om maar niet te spreken van de kosten voor de restauratie van de gouden koets. Het potsierlijke vehikel word 1 keer per jaar uit de stalling gehaald en had een opknapbeurtje nodig na al die lange ritten in Den haag van 3 straten verder en dat mocht een lieve duit kosten. Hoeveel wilde Rutte niet zeggen...zoveel dus!! En Willie en Max maar wuiven naar het gepeupel onder het motto van deze familie... Wil je blijven graaien dan moet je blijven zwaaien!

Mogelijk maak ik met dit stukje geen vrienden, of juist wel maar dat mag bij het schrijven van een kritische column nooit het uitgangspunt zijn en is dat ook in dit geval niet!!
Ook zal het zeker geen bijdrage leveren in de mogelijke toekomst voor het verkrijgen van deze koninklijke onderscheiding, de RVD leest mee!
Mooi....dan hoef ik hem ook niet te weigeren!!

" Dat dan weer wel! "





maandag 13 april 2020

OORLOG

Als ik vroeger als kind tegen mijn opoe zei dat ik honger had was steevast haar antwoord..dat kan niet want je hebt de oorlog niet meegemaakt!  Het gevecht tegen het Coronavirus voelt wel degelijk als een oorlog! Een 3e wereldoorlog maar dan anders waarin mensen niet tegen elkaar maar met elkaar vechten tegen een onzichtbare vijand. En al is dit een vergelijking tussen appels en peren, het smaakt naar een moeilijk te verteren zure appel die helemaal op moet en zit er maar een ding op...doorbijten!

Het sloeg in als een bom en het leger wat voor ons vecht in een strijd op leven en dood zijn geen militairen in gestreepte uniformen maar zorgverleners in maanpakken met mondkapjes en waarin de generaals niet de strategie bepalen maar het RIVM.  Er klinken geen sirenes maar onze eigen alarmbellen rinkelen als we in onze eigen spreekwoordelijke schuilkelders moeten blijven...dus thuis!  Daarbuiten dreigt overal gevaar en is elke vreemdeling die jouw " veilige " territorium van 1'5 meter binnendringt een potentiele vijand!

Ook in deze oorlog is er het gevoel van machteloosheid en onzekerheid maar ieder nadeel heeft zijn voordeel en legt ook de verschillen bloot tussen altruïsme en egocentrisme!
En door die vele goedwillende mensen die creatieve oplossingen bedenken voor de ander zijn de " leve ikke " types gelukkig in een grote minderheid!

Maar vanzelfsprekendheid is wel vervangen door geforceerd en planmatig denken en handelen.
Troost hoort bij verdriet maar als die warme hand, arm om je schouder of kus op de wang niet mogelijk is, dan is al het overige hoe welgemeend ook compensatie en woorden zoals " het komt wel goed ' berusten op dit moment meer op hoop dan op verwachting.
Toch is dat het enige wat ons rest en hoewel ik niet zo van clichés hou, hoop verloren, alles verloren!

Nee opoe, honger heb ik niet maar zit nog wel in deze oorlog vol ongeduld te snakken naar maar een ding...BEVRIJDINGSDAG !!!


" Dat dan weer wel! "