Schokkie

Sinds kort word ik beveiligd want ik word bedreigd!!

Niet omdat ik foute uitspraken heb gedaan over zwarte piet, islam of andere kwesties, nee, ik kijk wel uit.
De indringers hebben al een paar keer een mislukte poging gedaan een  serieuze aanslag te willen plegen op mijn leven. Dus een reden te meer om alert te zijn en maatregelen te treffen.
Men is van mening dat de belagers hard aangepakt moeten worden waarbij men staat voor het cardiologisch team en belagers voor hartritmestoornissen!

Dus sinds kort heb ik een waakhond, een elektronische genaamd ICD. De naam zou vermoeden dat het om een internationale veiligheidsorganisatie gaat maar staat voor Implanteerbare Cardioverter Defibrillator  maar ik noem hem gewoon Schokkie!!

Het ding wat nu onder mijn huid zit en via een draad in mijn hart de boel in de gaten houd moet namelijk een schok geven op het moment dat de boeven weer een serieuze poging doen mij uit de weg te willen ruimen net zoals een teaser die de belager tijdelijk uitschakelt en het is de bedoeling dat ik me nu een stuk veiliger ga voelen.

Ik moet nog erg wennen aan het nogal groot uitgevallen ding wat onder mijn linker sleutelbeen zit en nogal knelt, net zoals nieuwe schoenen maar dit stuk metaal zal niet echt soepeler worden vrees ik.
Dus op dit moment zijn we nog niet echt vriendjes en hoop maar dat die nooit hoeft te bijten.
Hoe ik zal reageren als hij straks voor het eerst echt zijn tanden laat zien?
Geschokt misschien?

Dat dan weer wel!

Happy end

Laatst kreeg ik weer eens een brief van mijn zorgverzekeraar dat er zorgkosten voor mij betaald waren aan een zorgaanbieder en dat een deel door mijzelf betaald moest worden. Voor mij niks nieuws want het is al een aardig stapeltje geworden. Maar ik sprong bijna een gat in de lucht want ik hoefde zelf NIETS te betalen! Het bleek dat ik de 360 euro's , het bedrag van het eigen risico, al had bereikt. Liever had ik van dat geld een feestje willen geven vanwege het feit dat ik weer zo gezond was dat ik niet meer afhankelijk was van medicatie en overige medische hulp maar ja, de werkelijkheid is anders.

Moet ik nu blij zijn met het gevoel dat ik nog ruim twee maanden "gratis" gebruik kan maken van mijn pillen etc? Zie het al gebeuren dat ik bij de eerstvolgende keer bij de apotheek mijn medicijnen meekrijg van een breedlachende assistente die non verbaal laat blijken dat ik wel een bofkont ben. kan ik gaan genieten van mijn sigaar uit eigen doos

Hoop niet dat de steeds terugkerende kwelgeest die hernia heet weer op bezoek komt maar als dat wel zo is dan voor mij geen fysiotherapie meer maar een verwijzing voor Thaise massage. Mijn Fysiotherapeut is een aardige kerel maar die negen behandelingen door een thaise dame dragen meer bij tot een beter herstel zullen we maar zeggen! Het is precies zoals de regering ook wil...zorg op maat!

Moet kunnen gezien alle kosten die ik heb gemaakt aan premies en eigen risico.
Het happy end zal waarschijnlijk niet vergoed worden uit de basisverzekering maar dat valt onder eigen risico!

Een boze vriendin ook!!

Dat dan weer wel!

Zwarte piet

WIE DISCRIMINEERT WIE?

Feitelijk had ik me voorgenomen die in mijn ogen belachelijke zwarte pieten discussie aan mij voorbij te laten gaan en me meer bezig te houden met zaken die belangrijker zijn maar het internet confronteerde mij met een fragment uit een POWNED uitzending die feitelijk geheel voor zich spreekt en feitelijk elk commentaar, sowieso de mijne overbodig maakt.

Wat moet je hier nu over zeggen?
In elk geval zijn het naar mijn mening sterk overtrokken reacties die niet in verhouding staan tot het feitelijke onderwerp.....ZWARTE PIET!
Ik stop maar snel met schrijven want anders ben ik ook een racist en voordat je het weet staan ze bij je op de stoep.
Trouwens....daar word aan de deur geklopt, wie zou dat zijn?

Dat dan weer wel!

IN DEN BEGINNE........

Het moest er maar weer eens van komen, het schrijven van een eigen blog want ja, wat is het leven zonder dat, toch? Na de vragen over het waarom, hoe, wanneer en vooral wie gaat dit lezen? eerst maar eens begonnen met de vormgeving, ook al gaat het om de inhoud, het oog wil ook wat.
Toetertje hier, belletje daar en dan is er het moment dat het eerste stukkie het levenslicht gaat zien
Valt nog niet mee, een boodschappenbriefje maken gaat toch een stuk sneller en gemakkelijker maar is minder boeiend behalve als je wilt weten wat ik vandaag eet!
Maar eens bij het begin beginnen en dat lijkt geen probleem want onderwerpen genoeg maar zoals vaker ontdek ik dat theorie en praktijk soms ver uit elkaar liggen.

Ik blijf turen naar een knipperende cursor die in mijn beleving steeds sneller gaat bewegen en in gezelschap van een paar te bruingebakken broodjes en een koude kop koffie wacht ik op de dwingende stem uit mijn laptop die zegt, komt er nog wat van?
Transpiratie in plaats van inspiratie en concentratie en nog geen letter op het scherm! Nu alleen nog gaan beseffen dat ik niet een literair meesterwerk aan het schrijven ben a la Mulisch maar een verhaaltje wat mogelijk nog geen hond leest, of juist die als enige!!

Ik denk dat ik het hier maar even bij laat en de volgende keer opnieuw een poging doe want er zijn ook nog meer dingen in het leven dan een weblog zoals een boodschappenbriefje schrijven.
In elk geval....minder lang en meer inhoud!

"" Dat dan weer wel""